★★★★☆
De laatste hittegolf van het jaar is dit weekend gereduceerd tot rustig nazomerweer. Een goede gelegenheid om onze nabije omgeving te verkennen. Nu we op steenworp afstand van het Maximapark wonen is de lokroep van Het Lint steeds luider geworden. Zo erg zelfs dat ik (type: lui vel/couch potato) zin kreeg om rondje Het Lint (8 kilometer) te doen op de fiets. Als we van huis uit met de klok mee fietsen, komen we na een kilometer of 6 aan bij het Castellum Hoge Woerd.
Ongeveer 20 jaar geleden werd op de plek waar nu het Castellum te vinden is een van de grootste archeologische ontdekkingen van Nederland gedaan. In vroeger tijden bewaakten de Romeinen (rare jongens..) op deze plek, vanuit hun fort ‘Fletio’, de oversteek over de rivier. In 1997 zijn de overblijfselen van de noordgrens (limes) van het Romeinse rijk, schepen, wachttorens en allerlei gebruiksvoorwerpen gevonden. Op deze historische plek is het Castellum gebouwd, waar je sinds 2015 een museum, milieu-educatief centrum, theater en café-restaurant kan vinden.
Maar, daar gaat deze post eigenlijk helemaal niet over. Net om de hoek van het Castellum, aan de idyllische Groenedijk, ligt het eet- en drinklokaal Rare Jongens. Hier wordt zeven dagen per week een uitgebreide lunch en diner geserveerd. Internationaal georiënteerd, met het beste van eigen bodem en huisgemaakt. Even neerstrijken op het beschutte en zonovergoten terrasje was helemaal geen straf.
Ik koos zelf voor de salade met vitello tonnato (kalfsfricandeau met tonijnmayonaise) en mijn partner-in-crime kon de verleiding van het broodje met gebraden kip en pesto-mayonaise niet weerstaan. Beiden werden geserveerd op of met nog warm zuurdesembrood (naar keuze, ook wit of bruin!). Mijn salade was goed op smaak gebracht, met lekkere plakjes fricandeau en bolletjes ‘tonnato’. Naar mijn smaak had de salade wel een klein beetje meer mogen zijn. Het broodje kip was ook erg smaakvol. Hartig, maar toch licht verteerbaar.
Omdat we zo’n enorm stuk hadden gefietst en we ook nog 2 kilometer naar huis moesten fietsen, besloten we toch maar om een toetje te nemen. Op de lunchkaart hadden we de keuze uit appeltaart met slagroom of een espresso crème brûlée, maar onze gastheer wist ons te melden dat we ook de keuze hadden uit de ‘specials’ van de dinerkaart. Een huisgemaakte carrot cake met citroensorbet ijs, of een stevig plakje cheesecake. Deze keuze was uiteraard snel gemaakt. De toetjes en de cappuccino’s met perfecte schuimlaag (de theelepel-test!) waren heerlijk en een mooie afsluiter van een lunch die best nog wat langer had mogen duren. Meer dan genoeg reden om nog eens bij de Rare Jongens aan te schuiven op (hopelijk) nog meer mooie dagen zoals deze.
Culinaire Ontdekkingen 